ជីវិត!…ត្រឹមតែជាពាក្យពីរម៉ាត់ប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែច្របូកច្របល់ដោយរសជាតិគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ រួមមានទាំងរសជាតិប្រៃ ផ្អែម ល្វីង ជូរ
និងចត់។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ពោរពេញដោយបញ្ហារាប់មិនអស់ដែលចេះតែបត់បែនត្រលប់ទៅត្រលប់មកវិលវល់គ្មានដែនកំណត់។ ជួនកាលក៏
វិលត្រលប់មកជាន់លើដានដាស់ដដែលវិញក៏សឹងតែមាន ដូច្នោះហើយទើបមានអ្នកខ្លះឲ្យនិយមន័យជីវិយថា ជាដាននៃកង់រទេះ។ ជាការពិតទ្រឹស្តីនេះពិតជាត្រឹមត្រូវ ប៉ុន្តែសម្រាប់រូបខ្ញុំៗយល់ថាជីវិតជាផ្កាកូលាបមួយទងដែលពោរពេញដោយសម្រស់ តែបង្កប់នូវអាថ៌កំបាំងជាច្រើននៅតាមស្រទាប់នៃផ្កានីមួយៗ។ នៅពេលដែលយើងមើលឃើញស្រទាប់ផ្កាខាងក្រៅប្រកបដោយសម្រស់ដ៏ស្រស់បំព្រងហើយនោះ យើងក៏មិនអាចសន្មតបានថា នៅស្រទាប់ខាងក្នុងដែលពុំទាន់បានរីកនោះ សុទ្ធតែដូចខាងក្រៅនោះឡើយ។ ដូច្នេះប្រសិនបើយើងចង់ដឹងឲ្យច្បាស់នូវសម្រស់ពិតនៃផ្កាមួយទងនេះ ដរាបណាយើងហ៊ានចំណាយពេលរង់ចាំពិនិត្យស្រទាប់ផ្កាបន្ទាប់ដែលនឹងត្រូវរីកចេញទៅតាមពេលវេលាម្តងមួយស្រទាប់ៗដោយការយកចិត្តទុកដាក់រហូតដល់ស្រទាប់ចុងក្រោយនៃផ្កាទើបដឹងពីការពិត។
យ៉ាងណាមិញ ជីវិតមនុស្សក៏ដូច្នោះដែរ។ យើងមិនអាចវិនិច្ឆ័យទៅលើបុគ្គលម្នាក់ថាមានវាសនាឬអភ័ព្វក្នុងខ្សែជីវិតត្រឹមតែ 1 ឆ្នាំ 2 ឆ្នាំ
10 ឆ្នាំ 20 ឆ្នាំ 50ឆ្នាំ ឬ 70 ឆ្នាំនោះឡើយ។ លទ្ធផលសម្រេចដែលយើងអាចកំណត់បានដរាបដល់ដង្ហើមចុងក្រោយនៃបុគ្គលម្នាក់នោះ ទើប
ការវិនិច្ឆ័យនោះប្រព្រឹត្តិទៅដោយភាពសុក្រិតនិងត្រឹមត្រូវ។ ចំពោះសៀវភៅដែលកំពុងតែស្ថិតនៅក្នុងដៃប្រិយមិត្តនៅពេលនេះ ក៏មិនខុសពី
ជីវិតឬផ្កាកូលាបមួយទងដែរ។ ប្រិយមិត្តមិនអាចស្មានដឹងឬកំណត់ថាវាមានខ្លឹមសារឬឥតខ្លឹមសារក្នុងកំលុងពេលដែលប្រិយមិត្តបានអានត្រឹមតែ 10 ឬ 20 ឬ 50 ទំព័រនោះបានឡើយ។ ដើម្បីស្រាយនូវអាថ៌កំបាំងនេះឲ្យបានសុក្រិត គឺប្រិយមិត្តត្រូវតែចំណាយពេលវេលានិងការព្យាយាមដូចការណ៍ដែលរង់ចាំពេលវេលារីកនៃស្រទាប់ផ្កាកូលាបដូច្នោះដែរ។
ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើការព្យាយាមរបស់ប្រិយមិត្តបែរជាត្រូវខកចិត្ត ដោយសារស្នាដៃនេះពុំសូវមានសម្រស់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏អ្នកនិពន្ធ
យើងខ្ញុំសូមខន្តីអភ័យទោសពីចម្ងាយផងដែរ ត្បិតអីវិថីនៃជីវិតធំធេងហើយជ្រាលជ្រៅខ្លាំងណាស់ ទោះបីជាអ្នកនិពន្ធនៃខ្ញុំប្រឹងលាហត្ថាទាំង
ទ្វេក្រសោបយ៉ាងណាក៏នៅតែមិនជុំ។
