ហេតុអ្វីក៏ខួរក្បាលមនុស្ស គ្មានក្នុងកុងតាក់ចុចបិទបើកដែរទៅ?
និយាយពាក្យសុំទោស ទាំងមិនអាចបកស្រាយថាចង់សុំទោសរឿងអ្វី….រឿងរា៉វខាងក្រៅស្រាលស្ងើក បើប្រៀបធៀបទៅនឹងទំងន់ទុក្ខព្រួយនៅក្នុងចិត្ត។ ស៊ូធ្វើជាមនុស្សអាក្រក់នៅសំបកក្រៅ តែព្យាយាមគិតពីអ្នកដទៃនៅក្នុងជម្រៅចិត្ត។
បើគ្មានអ្វីពាក់ព័ន្ធនឹងគ្នាទេ! ហេតុអ្វីពេលនៅជាមួយគេចាំបាច់ត្រូវបកស្រាយខ្លាចខ្ញុំយល់ច្រឡំ?
មកនិយាយថាប្រហែលជាស្រឡាញ់ខ្ញុំ រឹតតែធ្វើឱ្យខ្ញុំគិតច្រើន និងឈឺងំក្នុងប្រអប់ទ្រូង។
នៅពេលដែលគេចេះគិតថា យើងមានសំណាងជាងគេ យើងមានអ្វីៗគ្រប់យា៉ង ពេលនោះទោះនិយាយទៅក៏គេមិនយល់ដែរ ថាយើងជាមនុស្សម្នាក់ដ៏កម្សត់បំផុត។
ស្នេហាមិនមែនបង្តើតឡើងសម្រាប់ឱ្យអ្នកណាមើលឡើយ តែជារឿងដែលបេះដូងត្រូវការ។
សង្គមដែលកំពុងមានជំងឺ មិនអាចយកយុវជនដែលឈឺមកព្យាបាលឱ្យជាសះស្បើយបានឡើយ។ ភាពរឹងមាំរបស់សង្គមកើតចេញពីភាពរឹងមាំរបស់យុវជន។ យុវជនដែលចេះប្រឹង គឺជាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់សង្គម។
មនុស្សខ្លាំងសុខចិត្តស្រក់ឈាម តែមិនស្រក់ទឹកភ្នែក សុខចិត្តហត់នឿយកាយ តែមិនហត់នឿយចិត្ត។ មនុស្សខ្លាំង គឺនឹងរស់នៅក្នុងសភាពខ្លាំងខាងក្នុងចិត្ត មានឆន្ទៈខ្លាំង និងមិនងាយចុះចាញ់ បើទោះបីជាមេឃរលំភ្នំរលាយនៅចំពោះមុខ ក៏នៅតែមិនព្រឺព្រួចដែរ។
ចង់ឈ្នះមនុស្សម្នាក់ ត្រូវសម្លាប់ចិត្ត ហើយចង់បំផ្លាញសង្គមមួយ គឺត្រូវធ្វើឱ្យ ប្រជាជនលែងទុកចិត្តគ្នា។ បុគ្គលក្នុងសាសនាក្តី ឬបុគ្គលក្នុងនយោបាយក្តី បើស្រឡាញ់សង្គម គួរតែត្រូវដឹងថាតើត្រូវធ្វើបែបណាដើម្បីឱ្យមនុស្សក្នុងសង្គមចេះស្រឡាញ់គ្នា និងរួបរួមសាមគ្គីគ្នា។
មនុស្សល្អ ត្រូវស្មោះត្រង់នឹងសេចក្តីល្អ តែមិនមែនស្មោះត្រង់នឹងមនុស្សទេ។ កុំព្យាយាមស្មោះស្ម័គ្រនឹងមេដឹកនាំណាម្នាក់ឱ្យសោះ តែត្រូវស្មោះត្រង់នឹង ជាតិមាតុភូមិ។
