លោកជាប្រធានាធិបតីដំបូងបង្អស់របស់សហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងអាណត្តិសម័យ ឆ្នាំ១៧៨៩- ១៧៩៧ ។ វ៉ាស៊ីនតោនត្រូវបានគេជ្រើសរើសជាឯកច្ឆន្ទពីសំឡេងឆ្នោតរបស់ ELECTORAL COLLEGE ហើយដែលគេពិពណ៌នាថា គ្មានគូប្រជែង ។ ក្នុងសម័យនោះមុខនាទីនៃរបបគណបក្សទើបតែចាប់ផ្តើមមានឡើងតែប៉ុណ្ណោះ។
នៅក្នុងសម្លៀកបំពាក់ ដែលលោកស្លៀកក្នុងថៃ្ងចូលរួមពិធីទទួលតំណែង ជាប្រធានាធិបតី គឺជាសម្លៀកបំពាក់តាមបែបបុរាណនៃជនជាតិអាមេរិកាំង ប៉ុន្តែមើលទៅប្រកបទៅដោយសេចក្តីអង់អាចក្លាហាននិងស្វាហាប់បំផុត សក្តិសមនឹងមុខតំណែងជាអ្នកដឹកនាំនាសម័យនោះណាស់។
ក្នុងឆ្នាំ១៧៨៩ ស្ថិតនៅកណ្តាលបរិយាកាសណែនណាន់នៃមហាជនក្មេង ចាស់ ប្រុស ស្រី ជាច្រើន នៅលើផ្លូវថ្នល់ដ៏ចង្អៀតមួយនៃក្រុងញូវយ៉ក។ សំឡេងបាញ់កាំភ្លើងទ្រហឹងអឺងកង លាយឡំនឹងសំឡេងវាយជួង ជានិមិត្តរូបមួយក្នុងរដូវស្លឹកឈើលាស់ និងប្រកបទៅដោយសំឡេងហ៊ោរកញ្ជៀវខ្ញៀវខ្ញារបស់ប្រជាជន ដែលបញ្ចោញសំរែកព្រមៗគ្នាថា “ ចច វ៉ាស៊ីងតោន ចូរចម្រុងចម្រើន! ” និង “ ប្រធានាធិបតីសហរដ្ឋអាមេរិកចូរចម្រុងចម្រើន…! ” ។ ក្នុងពេលព្រឹត្តិការណ៍នៅលើផ្លូវថ្នល់នេះ បានក្លាយទៅជាពិធីមួយដ៏មហោឡារិកជាគ្រាដំបូងបង្អស់ដែលមិនធ្លាប់កើតមានឡើយ។ បុរសម្នាក់តុបតែងក្នុងសម្លៀកបំពាក់ពណ៌ប្រផេះត្នោត ស្លៀកខោខ្លីត្រឹមក្បាលជង្គង់ ស្រោមជើងពណ៌ស ស្បែកជើងប្រដាប់ដោយពណ៌ទឹកប្រាក់ ចេញមកថ្លែងការណ៍ទទួលស្វាគមន៍ហ្វូងមហាជនដែលកំពុងឈរកកកុញនៅពីមុខ រដ្ឋសភាក្រុងញូវយ៉ក ។ បុរសរូបនោះគ្មាននរណាក្រៅពី លោក ចច វ៉ាស៊ីងតោន ក្នុងខណៈដែលស្ថិតក្នុងពិធីចូលស្បថ ដើម្បីទទួលតំណែងនោះឡើយ។
