ការភ្ញាក់ដែលខ្ញុំនិយាយដល់ វាមានភាពស៊ីជម្រៅជាងនោះ មានអាយុកាលចំណាស់ជាង វាជាការយល់ដឹងអំពីមូលដ្ឋានដែលកប់ជ្រៅនៅខាងក្នុង និយាយឲ្យងាយយល់នោះគឺ ការភ្ញាក់ពីសុបិនដ៏ឈឺចាប់ នឹងនាំទៅរកភាពរីករាយ ឬសេចក្ដីសុខពិតប្រាកដ។ ការភ្ញាក់ (ឬដែលហៅថា ការត្រាស់ដឹង) គឺការយល់ដឹងពីចិត្តគំនិតពិតប្រាកដដែលជាបេះដូងរបស់ពុទ្ធសាសនា ហិណ្ឌូ និងលទ្ធិតៅ ដែលបង្កប់ក្នុងពាក្យបង្រៀនរបស់ យូដា (Judaism) ឬជីហ្វ, គ្រីស្ទៀន និងឥស្លាមដូចគ្នា។
ពេលអ្នកភ្ញាក់ អ្នកនឹងឃើញថា រាងកាយ ចិត្តគំនិត ការចងចាំ អារម្មណ៍ ជំនឿ និងរឿងរ៉ាវផ្សេងៗដែលជារបស់អ្នក នឹងលែងសំខាន់ទៀតហើយ ការភ្ញាក់នឹងរំដោះឲ្យអ្នករួចផុតពីទុក្ខកង្វល់ បន្ទុក ដែនកំណត់ និងការប្រកាន់ខ្ជាប់ (ខ្លួនខ្ញុំជារបស់ខ្ញុំ) តែគំនិតដែលថា ខ្លួនខ្ញុំជារបស់ខ្ញុំនេះ វានឹងមិនព្រមបាត់ទៅងាយៗឡើយ លើកលែងតែមានការគ្រប់គ្រងយ៉ាងល្អ។
