សម្ពាធនៃការងារ គ្រួសារ ស្នេហា មិត្តភក្តិ ធ្វើឱ្យជីវិតមួយនេះហត់នឿយខ្លាំងណាស់។ ពេលខ្លះ អ្នកប្រហែលមានអារម្មណ៍ថា ទោះបីបើបន្តដំណើរជីវិតទៅមុខ ក៏គ្មានន័យអ្វីដែរ។ ពេលខ្លះ អ្នកហត់ពេករហូតមានអារម្មណ៍ចង់បោះបង់វាចោល។ ពេលខ្លះ អ្នកអាចនឹងសួរខ្លួនឯងទាំងអារម្មណ៍ហ្មងសៅថា ហេតុអ្វីបានជាជីវិតមួយនេះលំបាកខ្លាំងយ៉ាងនេះ?
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ អ្នកព្យាយាមធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងទាំងមិនដឹងថា អ្វីដែលអ្នកកំពុងធ្វើអាចផ្ដល់នូវលទ្ធផលមកវិញឬអត់។ ពេលខ្លះ អ្នកសង្ឃឹមថា វានឹងទទួលបានលទ្ធផលល្អ ប៉ុន្តែផ្ទុយមកវិញ លទ្ធផលបែរជាមិនដូចចិត្តឬមិនដូចអ្វីដែលអ្នកបានគ្រោងទុក ជាហេតុធ្វើឱ្យបាត់បង់នូវកម្លាំងចិត្តជាខ្លាំង។
ប្រសិនបើអ្នកកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ សូមកុំអស់សង្ឃឹមឬមានអារម្មណ៍តូចចិត្តឱ្យសោះ! អ្នកត្រូវគិតថា នរណាៗក៏ធ្លាប់ឆ្លងកាត់រឿងទាំងអស់នេះដូចអ្នកដែរ ប៉ុន្តែគេនៅតែមិនបោះបង់ ហើយមានកម្លាំងចិត្តធ្វើវាបន្ត ដូច្នេះអ្នកក៏អាចធ្វើដូចគេបានដែរ!
អ្នកអាចនឹងយល់ច្រឡំថាខ្លួនឯងកំពុងបាក់ទឹកចិត្ត ប៉ុន្តែអ្នកប្រហែលជាកំពុងតែមានអារម្មណ៍នឿយហត់តែប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ អ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបាន គឺគ្រាន់តែសម្រាកសិន សឹមប្រមូលកម្លាំងធ្វើវាបន្តទៀត។ ពាក្យថា “សម្រាកសិន” នៅទីនេះ មិនមែនមានន័យថា អ្នកត្រូវឈប់ធ្វើអ្វីទាំងអស់នោះទេ ហើយមិនមែនជីវិតរបស់អ្នកក៏មិនបញ្ចប់ត្រឹមហ្នឹងដែរ។ ការសម្រាកនៅទីនេះ គឺអ្នកគ្រាន់តែឱ្យអនុញ្ញាតឱ្យបេះដូងនិងខួរក្បាលរបស់ខ្លួនបានធូរស្បើយពីភាពតានតឹង ឬការគិតស្មុគស្មាញច្រើនបន្តិច សឹមត្រឡប់មកបន្តដំណើរជីវិតរបស់ខ្លួនទៀត ទើបអ្នកអាចទទួលបាននូវថាមពលយ៉ាងពេញលេញនិងមានភាពស្វាហាប់ជាងពេលដែលអ្នកបង្ខំវាឱ្យដំណើរការទៅមុខ។
បើអ្នកហត់ពិតមែន អ្នកអាចសម្រាកបានតើ រួចហើយសឹមបន្តដំណើរតទៅមុខទៀតក៏មិនអីដែរ ប៉ុន្តែសូមកុំបោះបង់ចោលងាយៗអី។ អ្នកត្រូវធ្វើខ្លួនឱ្យធំជាងបញ្ហា ហើយរស់នៅជាមួយក្តីសង្ឃឹម ព្រោះគ្រប់បញ្ហាទាំងអស់សុទ្ធតែមានផ្លូវដោះស្រាយរបស់វា។ ឃ្លាមួយបានលើកឡើងថា “ដរាបណាអ្នកមានដង្ហើម នោះក្តីសង្ឃឹមនៅតែមាន”។ ដូច្នេះ ចូរកុំបញ្ឈប់ដង្ហើមរបស់អ្នក នៅពេលចួបបញ្ហាណាមួយ។ អ្នកត្រូវរស់នៅជាមួយក្តីសង្ឃឹមទើបជីវិតរបស់អ្នកមិនជាប់ក្នុងរូងងងឹតដែលរកផ្លូវចេញមិនឃើញ។
—
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ៖ #រួមដំណើរជាមួយគ្នា
