ខំប្រឹងប៉ុន្មានឆ្នាំឬប៉ុន្មានជាតិក៏នៅតែប្រកបពាក្យថា «ពូកែ» មិនបានទាល់តែសោះ ឬក៏ចូលរៀនគួថ្នាក់ល្បីៗអស់ជាច្រើន ពិន្ទុក៏នៅតែដដែល ពេលខ្លះខ្សោយ ទៀតផង។ អានសៀវភៅរហូតដល់ស្ទើរតែឆេះខួរក្បាល ភ្នែកស្ទើរតែខ្វាក់ទៅហើយ តែក៏នៅតែមិនល្អប្រសើរដែរ ឬតាមពិតទៅយើងគឺជាមនុស្សដែលមានខួរក្បាល មិនល្អដូចអ្នកដទៃនិយាយពិតមែន?
ហេតុអ្វីបានជាកាន់តែរៀនកាន់តែល្ងង់? ហេតុអ្វីបានជាកាន់តែរៀនកាន់តែពិបាក? ហេតុអ្វីបានជាកាន់តែរៀនកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ? ទាំងនេះគឺជាសំណួរដែលដក់ជាប់ក្នុងចិត្តរបស់ប្អូន តើប្អូនៗឆ្ងល់មែនទេ ហើយវាក៏អាចជាសំណួរដែលនៅតែឆ្ងល់រហូតទៅ បើប្អូនមិនគិតនឹងរកចម្លើយឱ្យសំណួរនេះទេនោះ។
តើប្អូនៗធ្លាប់សង្កេតមើលខ្លួនឯងខ្លះដែរឬទេថា ហេតុអ្វីបានជាកាន់តែរៀន ពិន្ទុកាន់តែធ្លាក់ចុះ សូម្បីតែពីមុនប្អូនធ្លាប់មានឈ្មោះថា ជាមនុស្សដែលរៀនពូកែឬមិនពូកែ តែយ៉ាងហោចក៏អាចយករួចខ្លួនបានដោយគ្មានបញ្ហាដែរ។ គ្រប់សំណួរមានចម្លើយជានិច្ច ហើយចម្លើយនឹងបានមកពីខ្លួនប្អូននេះឯង។ សាកល្បងមើលវិធីរៀនរបស់ខ្លួនសាជាថ្មីមើលថា តើវាទាក់ទងគ្នានឹងកម្រិតនៃការសិក្សាដែលកាន់តែខ្ពស់ដែរឬទេ? តើនៅតែប្រើវិធីអានសៀវភៅបែបចាស់ៗ សិក្សាបែបដដែលៗ ឬមានទស្សនៈបែបចាស់ៗចំពោះការសិក្សាដែរឬទេ? បើចម្លើយថា នៅតែមាន នោះមិនបាច់ឆ្ងល់ទេថា ហេតុអ្វីបានជាលទ្ធផលនៃការសិក្សារបស់យើងនៅតែដដែលនោះទេ។
ការខិតខំប្រឹងប្រែង សំខាន់ចំពោះជោគជ័យក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែបើការខិតខំប្រឹងប្រែងនោះប្រព្រឹត្តទៅដោយគ្មានគោលដៅនិងមិនត្រូវតាមគោលបំណងទេ ដូចជា យកបរិមាណជាមុនសិន ហើយលទ្ធផលល្អនឹងតាមមកដោយឯកឯង នោះអ្វីដែលបានលះបង់ទៅមិនថាជាពេលវេលាឬកម្លាំងកាយនិងកម្លាំងចិត្តក៏វាគ្មានប្រយោជន៍ដែរ មិនតែប៉ុណ្ណោះវានឹងក្លាយជាមេខ្លោងបំផ្លាញកម្លាំងចិត្តរបស់ប្អូនទៀតផង។ បើលះបង់ខ្លាំង តាំងចិត្ត១០០% ប៉ុន្តែបានមកវិញសូន្យ មិនបានទទួលផលល្អ ឬទទួលបានតែបន្តិចប៉ុណ្ណោះ បែបនេះអ្នកណាៗក៏រាថយដែរ។
អ្នកដែលរៀនពូកែភាគច្រើនស្ថិតនៅក្នុងប្រភេទទី២ ប៉ុន្តែមិនមែនព្យាយាមយកបរិមាណទេ ពួកគេផ្តោតទៅលើគុណភាពជាសំខាន់ ហើយមុននឹងផ្តោតសំខាន់ទៅលើគុណភាពបាននោះ ពួកគេត្រូវមើលខ្លួនឯងជាមុនសិន ព្រោះខ្លួនឯងនេះហើយដែលធ្វើឱ្យការសិក្សាក្លាយជារឿងដែលងាយស្រួល។ ការមើលនៅទីនេះគឺជាការមើលដើម្បីឱ្យស្គាល់ខ្លួន។
ហេតុអ្វីទើបត្រូវមើល? តើមើលដើម្បីអ្វី? ចម្លើយគឺមើលដើម្បីរកវិធីសិក្សាពីបច្ច័យខាងក្នុងដែលសក្តិសមនឹងខ្លួនបំផុត ហើយយកវាមកប្រើដើម្បីឱ្យយល់ពីការសិក្សាពីបច្ច័យខាងក្រៅបានប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ដូចជា រកមើល បច្ច័យដែលសក្តិសម ពីខាងក្នុង ហើយយកមកអនុវត្តជាមួយនឹងវិធីសិក្សាតាមលក្ខណៈផ្សេងៗ។ បានជាត្រូវធ្វើបែបនេះព្រោះការសិក្សាទាក់ទងនឹង វិធីសាស្រ្តនិងសិល្បៈ នោះឯង។
ទោះជាប្អូនគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលខំប្រឹងប្រែងបណ្តុះភាពពូកែយ៉ាងណាក៏មិនពូកែទាល់តែសោះ ហើយចង់រំដោះខ្លួនចេះពីវិធីរៀនបែបចាស់ៗដែលក្លាយជាឧបសគ្គចំពោះជោគជ័យរបស់ប្អូនដោយមិនដឹងខ្លួននោះ បងសូមណែនាំឱ្យអានសៀវភៅមួយក្បាលនេះ ព្រោះថាវានឹងជួយឱ្យប្អូនមានឱកាសមើលឃើញទស្សនៈថ្មីៗទាក់ទងនឹងការសិក្សាកាន់តែច្រើនឡើងរហូតធ្វើឱ្យប្អូនផ្លាស់ប្តូរវិធីគិត វិធីសិក្សាបែបថ្មីដែលសក្តិសមនឹងខ្លួនឯង ហើយប្អូននឹងអាចដឹងថែមទៀតថា ការដែលអាចរៀនបានពូកែ នោះមិនមែនស្ថិតនៅលើការធ្វើតាមវិធីរៀនពូកែរបស់អ្នកដែលរៀនពូកែទេ ប៉ុន្តែស្ថិតនៅលើការស្រាវជ្រាវរកចរិតរបស់ខ្លួនឯងដើម្បីសាងភាពពូកែដោយមិនធ្វើឱ្យខ្លួនឯងមានទុក្ខ។
