ខ្លួនបណ្តោយឱ្យក្អែលកាន់ យូរៗនឹងធ្វើឱ្យស្បែកស្រអាប់ មិនសូវមានសុខភាពល្អ ក្លាយទៅជាពិបាកដុស បង្កជាមេរោគរមាស់ជាដើម។ ការបណ្តោយខ្លួនបែបនេះ គឺបង្កមកពីទម្លាប់ខ្ជិលច្រអូស មិនសូវខ្វាយខ្វល់ និងបន្ទោសតែលើបរិយាកាសជុំវិញខ្លួនជាដើម។
ក្នុងជីវិតក៏ដូចគ្នា! បើបណ្តោយឱ្យភាពអវិជ្ជមានជាច្រើនរុំខ្លួនយូរៗទៅ ក៏នឹងបង្កបញ្ហាមិនតិចដល់ជីវិតរបស់ខ្លួនដែរ។ យើងមិនអាចខ្ជិលក្នុងការជម្រះភាពអវិជ្ជមានទាំងអស់នោះឡើយ។ ដូចនេះ! យើងត្រូវតែចេះដុសពួកវាចេញជាបន្ទាន់និងជាប្រចាំ កុំបណ្តោយឱ្យវាក្លាយជាមេរោគទាន់ពេល ដែលអាចនាំឱ្យយើងមានជំងឺ។
ក្អែលជីវិត នាំឱ្យជីវិតមានជំងឺ! ជីវិតមានក្អែល ជាជីវិតគ្មានសុខភាពល្អ! ជីវិតមានក្អែល ជាជីវិតដែលបាត់បង់នូវសោភណ្ឌភាព បាត់បង់នូវសុភមង្គល…។
—
សៀវភៅ ដុសក្អែលជីវិត និពន្ធដោយលោក ខន តុលា អ្នកនិពន្ធថ្មីរបស់គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយហាតប៊ុក។
