ម្ចាស់នគរ

ម្ចាស់នគរ ក្នុងសៀវភៅនេះ ម៉ាឈីវេលី សរសេរអំពីទំនាក់ទំនងរវាងគុណធម៌ និងគោលនយោបាយការដឹកនាំ ដោយការលើកយកនូវគោលនយោបាយក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ និងក្នុងជំនាន់របស់គាត់។ គាត់សួរសំណួរថា តើអ្នកគ្រប់គ្រងនគរគួរដឹកនាំដោយវិធីបែបណា? តើធម្មជាតិនៃអំណាចមានលក្ខណៈបែបណា? តើម្ចាស់នគរដែលមានក្ដីមេត្តា ករុណាសណ្ដោស ស្មោះត្រង់ និងជាទីទុកចិត្ត តាមពិតទៅអាចប្រើអំណាចក្នុងការដឹកនាំបានដែរឬទេ? ចម្លើយក្នុងចំណុចចុងក្រោយរបស់គាត់នោះគឺ ម្ចាស់នគរគួរមានគុណសម្បត្តិទាំងនេះ តែការយកគុណសម្បត្តិទាំងនេះមកប្រើបាន គឺម្ចាស់នគរត្រូវមានគុណសម្បត្តិផ្សេងៗដែលផ្ទុយនឹងគុណសម្បត្តិទាំងនេះផងដែរ។
ម៉ាឈីវេលី បានលើកយកហេតុការណ៍ផ្សេងៗដែលកើតឡើងក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមកពិសោធន៍ឲ្យឃើញថា ម្ចាស់នគរដែលមានចិត្តមេត្តា ចេះសណ្ដោសប្រណី និងគ្រប់គ្រងដោយភាពស្មោះត្រង់តែម្យ៉ាង​ ហើយទទួលជោគជ័យមានតិចតួចណាស់ ខណៈដែលម្ចាស់នគរដែលប្រើល្បិចកល មិនស្មោះត្រង់ ឬមានចិត្តសាហាវឃោរឃៅ បែរជាជោគជ័យច្រើនជាង។
ដូច្នេះ តើម្ចាស់នគរគួរធ្វើបែបណា? ម៉ាឈីវេលី យល់ថា គុណធម៌ និងសច្ចធម៌ គួរតែប្រកាន់ខ្ជាប់ តែម្ចាស់នគរចាំបាច់ត្រូវគ្រប់គ្រងមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ ដូច្នេះ វិធីដែលត្រូវប្រើ ត្រូវយកគុណសម្បត្តិអាក្រក់ៗមកប្រើផងដែរ។